dinsdag 8 september 2015
Mijn Fort, mijn thuishaven
Het bloed
kruipt,
waar het niet gaan kan
Onder de leeuwenpoort en terug
Veilig in de hoogte,
de lucht binnen handbereik
Ons fort gebouwd uit liefdewaar het niet gaan kan
Onder de leeuwenpoort en terug
Veilig in de hoogte,
de lucht binnen handbereik
Mijn welwillend steunpilaar
Jij bent ons
wandelend verlangen
Waar oefening
Kunst baart
Klaag-poëzie
Vroeg dag
De koffie te
heet, de melk te zuur
De suikerpot
leeg, geen kruimel te vreten
De winkel is
dicht, mijn ramen gesloten
Geen tijd om te
lappen, de muur moet gewit
Een knorrende
maag, een lekkende kraan
Aanhoudend
geklaag, een giftig serpent
Moeder de vrouw,
het gras staat te hoog
De tijd tikt
gestaag, de was is niet droog
Het licht is
kapot, de auto in panne
Het bad overstroomt,
de eieren rot
De spiegel
gebroken, het spek wordt niet gaar
Het gas
uitgevallen, onuitgesproken
Opa staat te
staren naar de ganzen die vertrekken
Abonneren op:
Posts (Atom)